پرسش و پاسخ هفته
در روز حادثه تعدادی از ناوچه‌های سپاه پاسداران طبق مأموریت واگذاری در دهانه ورودی خلیج فارس، یعنی در حوالی منطقه قشم تا دهانه تنگه هرمز در حال گشت‌زنی بودند. هم‌زمان سه فروند از واحدهای شناور امریکایی، که یکی از آنها نیز ناو وینسنس بوده است، از این محل به طرف بحرین در حال حرکت بودند. ناوچه‌ها یا قایق‌های برادران پاسدار که احساس کردند آنها تحریک شده‌اند اقدام به بازگشت به پایگاه‌های خود می‌نمایند.
ناو وینسنس هم با این توهم که این ناوچه‌ها ممکن است برایشان تهدیدی باشند و در بازگشت برای آنها دردسر ایجاد کنند، آنها را دنبال می‌کند. در همین حال هواپیمای مسافربری ایران از فرودگاه بندرعباس طبق معمول و برابر برنامه پرواز می‌کند و در مسیر هوایی کشورهای جنوبی خلیج فارس که معمولاً مسیرشان از بالای قشم عبور می‌کند، قرار می‌گیرد. در این هنگام ناو وینسنس به بهانه اینکه این قایق‌ها به هنگام بازگشت به هواپیماهای نظامی جهت درگیر شدن با ناوهای امریکایی اطلاع داده‌اند، هواپیمای مسافربری ما را مورد حمله موشکی قرار داده و آن را با کلیه مسافران و خدمه پروازی ساقط می‌نمایند.
در صورتی که باتوجه به تکنولوژی بسیار پیشرفته‌ای که در این ناو وجود دارد، تشخیص هواپیمای مسافربری از هواپیمای جنگی بسیار ساده است. ولی فرمانده ناو با دو موشک این هواپیما را مورد اصابت قرار می‌دهد، این تصمیم وحشتناک که نه با عقل و نه با منطق نظامی سازگار می‌باشد، در آن لحظه توسط فرمانده ناو اتخاذ می‌شود. شاید این مسئله مقدمه‌ای برای باز کردن جبهه جدیدی علیه ما بود و دخالت آشکار و مستقیم امریکا در پشتیبانی از عراق در جنگ با ایران محسوب می‌شد. به هر حال چند ماه بعد هم فرمانده ناو مورد تشویق قرار می‌گیرد و مفتخر به دریافت مدال می‌شود. فرماندهی که نتوانست تشخیص بدهد که این یک هواپیمای مسافربری است یا نظامی و باعث شهادت همه مسافران هواپیمای مسافربری شده بود، تشویق می‌شود و این اوج عداوت و کینه امریکا نسبت به انقلاب اسلامی و ملت بزرگ انقلابی ما و نهایت سبعیت و جنایتکاری دولت‌مردان امریکا را نشان می‌دهد.
