در پایتخت، در بعدازظهر 11 بهمن، سرنشینان حدود 20 خودرو ارتشی نیروی هوایی در حال حمل سلاح‌های خود ضمن نصب گل به اسلحه‌ها و با در دست داشتن عکس رهبر انقلاب و نشان دادن انگشت خود به علامت پیروزی به مردم، در خیابان تهران‌نو مشاهده گردیدند. پخش اطلاعیه همبستگی گروهی از افسران و درجه‌داران تیپ نیروهای ویژه هوابرد شیراز با رهبر انقلاب، پخش اعلامیه‌ای در اصفهان مبنی بر اعلام همبستگی گروه دیگری از افسران و درجه‌داران و سربازان مبارز مرکز توپخانه و موشک‌ها، و تظاهرات عده‌ای از کارکنان نیروی هوایی در میدان تیر انارک، تظاهرات عده‌ای از ارتشیان پایگاه دوم شمس آباد با لباس نظامی و قربانی کردن گوسفند توسط مردم اهالی نائین اصفهان برای آنها در همین روز، تحصن حدود 20،000 نفر از مردم در اعتراض به بازداشت عده‌ای از نظامیان دستگیر شده، در مقابل باشگاه افسران دژبان مرکز در تهران.
" در ساعت 30/14 روز 12/11/1357 حدود 7 الی 10 هزار نفر در دانشگاه تهران مشغول دادن شعار بودند. یکی از شعارهای آنها چنین بود: تیپ1 لشکر81 شاه‌آباد [اسلام‌آباد غرب کنونی]، همبستگی خود را با نهضت اعلام کردند. همچنین 42 نفر از افسران وظیفه گارد شاهنشاهی در لویزان به علت اعتصاب غذا تبعید گردیدند."[1]
در 14 بهمن برابر نوشته مطبوعات، "ارتشبد جم، اظهار نمود: تنها تفاهم رهبران مذهبی با ارتش می‌تواند بحران را حل کند."[2]
در مورخه 15 بهمن ماه، رادیو عدن اعلام نمود: "عده زیادی از افسران پایگاه همدان در پایگاه بازداشت شدند."[3]
"آیت‌الله طالقانی در پی ناپدید شدن گروهی از همافران، از فرماندهان پایگاه‌های هوایی خواست تا پاسخ مناسبی به مردم بدهند."[4] در همین روز، "خانواده‌های همافران و درجه‌داران بازداشتی نیروی هوایی با تجمع در دادگستری، به عنوان اعتراض به دستگیری آنها خواهان آزادی این همافران شدند… [و نیز] همافران نیروی هوایی در بهبهان به عنوان طرفداری از امام خمینی دست به تظاهرات زدند."[5]
بسیاری از نظامیان برای دیدار رهبر انقلاب و اعلام همبستگی روانه محل اقامت ایشان شدند. در روزنامه کیهان درج شده بود که: " دیروز صدها تن از همافران و افراد نیروهای زمینی، هوایی با لباس نظامی به محل اقامت حضرت آیت‌الله العظمی امام خمینی رفتند و وفاداری خود را نسبت به ایشان ابراز داشتند. نظامیان در این بازدید شعار «ما همه سرباز توأیم خمینی، گوش به فرمان توأیم خمینی» را ادا می‌کردند. علاوه بر این، در چند روز اخیر تعداد زیادی از افسران نیروهای سه گانه به دیدار امام شتافته‌اند."[6]
کار به جایی رسیده بود که فرماندهان رده بالا قادر به کنترل کارکنان نظامی‌جهت جلوگیری از دیدار با رهبر انقلاب نبودند. "وقتی همه اقشار آزادانه در صفوف فشرده به ملاقات امام می‌رفتند، مشکل بود که نظامیان متدین را از این دیدار بازدارند."[7]
در 17 بهمن ماه، 5 روز بعد از ورود رهبر انقلاب به میهن، طی حکمی مهندس «مهدی بازرگان» تحت عنوان نخست‌وزیر، مأمور تشکیل کابینه «دولت موقت» گردید.
رهبر انقلاب در این حکم خطاب به وی گفتند: "بنابر پیشنهاد شورای انقلاب، برحسب حق شرعی و حق قانونی ناشی از آراء اکثریت قاطع قریب به اتفاق ملت ایران که طی اجتماعات عظیم و تظاهرات وسیع و متعدد در سراسر ایران نسبت به رهبری جنبش ابراز شده است، و به موجب اعتمادی که به ایمان راسخ شما به مکتب مقدس اسلام، و اطلاعی که از سوابقتان در مبارزات اسلامی و ملی دارم، جنابعالی را بدون در نظر گرفتن روابط حزبی و بستگی به گروهی خاص، مأمور تشکیل دولت موقت می‌نمایم. تا ترتیب اداره امور مملکت و خصوصاً انجام رفراندوم و رجوع به آراء ملت درباره تغییر نظام سیاسی کشور به جمهوری اسلامی، و تشکیل مجلس مؤسسان و خبرگان از منتخبین مردم جهت تصویب قانون اساسی نظام جدید و انتخاب نمایندگان ملت بر طبق قانون اساسی جدید را بدهید."[8]
در بعدازظهر 17 بهمن، تعدای از کارکنان نیروی هوایی در اقامتگاه رهبر انقلاب حضور یافتند. در همین روز نیز تعدادی از کارکنان لجستیکی همان نیرو با لباس فرم در مقابل بیمارستان نیروی هوایی با در دست داشتن پلاکارد تظاهرات کردند. آنهایی که بنا به دستور رهبر انقلاب از پادگان‌ها متواری شده بودند، "در اماکن عمومی‌چگونگی استفاده از اسلحه را به مردم آموزش می‌دادند."[9]
رهبر انقلاب(ره) در این روز در مورد ارتش گفتند: "ما دلمان به همین ارتش خوش است که پاکدامن‌ها زیادند."[10]
منبع: ردای فتح؛ کاظمی، محمد، 1398، ایران سبز، تهران
[1]. جباری جلیل/ گزارش زمستان 57، ناشر: سازمان عقیدتی ارتش ج.ا.ا، تهران، 1372 ص 201
[2]. موحد- ه/ دوسال آخر، رفرم تا…انقلاب؛ انتشارات امیر کبیر، چاپخانه امیرکبیر، تهران 1363 ص 295
[3]. زیرنظر کرباسچی غلامرضا/ هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی؛ ناشر: بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی‌ایران، جلد 2، 1371 ص 1125
[4]. موحد- ه/ همان مدرک، ص 296
[5]. همان کتاب هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی؛ ص 1126
[6]. روزنامه کیهان/ دوشنبه 16 بهمن ماه 1357
[7]. مدنی سیدجلال الدین/ تاریخ سیاسی معاصر ایران؛ ناشر: دفتر انتشارات اسلامی، ص 348
[8]. انقلاب اسلامی‌ایران و ریشه‌های آن؛ صص 532-531
[9]. به کوشش: جباری جلیل/ همان مدرک، ص 207
[10]. امام و ارتش ج.ا.ا / اداره عقیدتی سیاسی ارتش؛ چاپخانه: ارتش، 1365، ص 42
انتهای مطلب
