سرتیپ دوم علی دهنادی، مدیر آموزش معاونت عملیاتی فرماندهی نهاجا به هنگام شروع جنگ در این رابطه میگوید:
«چند ماهی که از جنگ گذشت، نیاز شدیدی به خلبانهای تازه نفس احساس شد تا بخشی از بار دفاع مقدس را بر عهده بگیرند. از این رو در یک اقدام بیسابقه برنامهریزیهای دقیقی انجام شد و با استفاده از معلم خلبانهای با تجربه در شکاریهای «اف5»، «اف4» و «اف14»، همچنین در هواپیماهای ترابری به آموزش خلبانهایی پرداختیم که برخی دورهشان نیمه تمام مانده بود و عدهای نیاز به تجربهاندوزی بیشتر داشتند، تا بتوانند با اطمینان در صحنۀ نبرد حضور یابند. انجام طرحهایی ضربتی آن هم در شغلی که از نظر تخصصی خیلی بالاست و تنها چند کشور دنیا توان انجام آن را دارند، یکی از افتخارات نیروی هوایی در اوایل جنگ بود که مایۀ افتخار من و همۀ مسئولان دیروز، امروز و فردای نهاجا خواهد ماند[1].»
با گذشت قریب دو سال از جنگ و پس از چندین ماه تلاش سازمانی، سرانجام در آستانه سومین سالگشت دفاع مقدس در مورخ 22/6/1361، دانشکده خلبانی نهاجا توسط ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران گشایش یافت و برون داد آن نیز به عنوان نخستین فارغالتحصیلان دانشکده خلبانی نهاجا در اول مهر 1364، باز با دعوت از ایشان برگزار گردید که به بازتاب گشایش دانشکده خلبانی، مراسم فارغالتحصیلی نخستین دوره و فرازهایی از فرمایشات آیتاله خامنهای در سطور زیر اشاره میشود:
آموزشگاه (دانشکده) خلبانی برای آموزش پروازهای مقدماتی به دانشجویان دانشکده خلبانی توسط رئیس جمهور اسلامی ایران افتتاح شد. معلمین و دانشجویان و جمعی از کارکنان دانشکده خلبانی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به همراه رؤسای دوایر سیاسی ایدئولوژیک این نیرو با آقای خامنهای دیدار کردند و ایشان نکات و رهنمودهای ارزندهای را در خصوص اهمیت آموزش و قطع وابستگی ایراد کردند که فرازهایی از فرمایشات ریاست محترم جمهور به شرح زیر بود:
«از روزی که استعمار در این کشور جای پای خود را هموار کرد، اولین تلاش او این بود که این ملت را که دارای فرهنگ غنی، تاریخ ریشه دار و عناصر مستقل کافی بود، وابسته کند. انقلاب اسلامی ما از بزرگترین هنرهایش قطع این وابستگیها بود.»
سرهنگ صدیق، فرماندهی نیروی هوایی در پایان مراسم نخستین دوره فارغالتحصیلی دانشجویان در خصوص دانشکده خلبانی اعلام کرد: «تجاربی را که خلبانان ایثارگر نیروی هوایی در طول پنچ سال جنگ تحمیلی طی عملیات موفقیتآمیز مکرر به دست آوردهاند، در دانشکده خلبانی نیروی هوایی تدریس میشود و درحال حاضر تعداد زیادی از دانشجویان باهوش نیروی هوایی این تجارب را فرا میگیرند[2].»
در پایان این بخش باید اذعان داشت، با وجود مشکلات عدیدهای که در سال دوم جنگ بر نهاجا سایه افکنده بود، معالوصف کارکنان نیروی هوایی با عشق و ایمان تا پایان جنگ ضمن حمایت از رزمندگان ایرانی، با تعهد و تخصص با اقدام به آماده کردن و به پرواز درآوردن جنگندهها و دیگر هواگردها در راستای مأموریتهای ذاتی و انجام وظایف نهاجا، رسالت تاریخی خود را به خوبی تا پایان جنگ انجام دادند.
منبع: نبردهای هوایی ایران، سرتیپ2 خلبان حسین خلیلی، 1398، ایران سبز، تهران
[1]– مهرنیا، احمد (1393) «ستارههای نبردهای هوایی»، تهران: انتشارات سوره مهر، جلد دوم، چاپ اول، ص189 و ص 204.
[2] – روزنامه اطلاعات روز سه شنبه دوم مهر ماه 1364شماره 17698
انتهای مطلب