در روز سیزدهم، تنها 926 نفر مجروح و 75 پالت خالی از منطقه عملیاتی تخلیه شد و دو هزار و 939 نفر مأمور و 26 پالت بار شامل مهمات و دارو و خون به منطقه عملیاتی ترابری شدند[1]. از روزهای چهاردهم تا هفدهم اردیبهشت، همه روزه تعداد هشت فروند «اف4» از پایگاههای بوشهر و دزفول که به پایگاه «امیدیه» گسترش یافته بودند[2]، نیروهای دشمن را در منطقه فکه از ارتفاع بمباران کردند. دراین مأموریتها یک فروند هواپیمای «اف4ئی» به خلبانی سرگرد حسن طالب‌مهر و ستوانیکم علی امجدیان در مورخ 16/2/1361، در منطقه فکه با برخورد موشک هوابه‌هوای میراژ دشمن سرنگون شد و خلبانان آن هنگام فرود با چترنجات به ضرب گلولههای مسلسل کلاشینکف سربازان عراقی در دم به شهادت رسیدند. در روز هیجدهم اردیبهشت، خلبانان پایگاه سوم همدان مأمور به دزفول، با دو فروند هواپیمای «اف4ئی» قرارگاه دشمن را در جفیر از ارتفاع بالا بمباران کردند و خلبانان پایگاه چهارم شکاری دزفول نیز با هشت فروند هواپیمای «اف5ئی» نیروهای ارتش عراق را در خطوط «طلائیه- نشوه» و جنوبغرب جفیر از ارتفاع پست بمباران کردند و نیز چند فروند از هواپیماهای دشمن سرنگون شدند. با این حال، با پشتیبانیهای مداوم هوایی، عملیات «بیت‌المقدس» در دو بخش نخستین خود با موفقیت‌های بسیار درخشان به پیشروی فرخنده‌ای دست یافته بود و چون نیروهای لشکر پنجم مکانیزه و لشکر سوم زرهی عراق دست به عقبنشینی شتابآلودی زدند و جای ثابتی نداشتند، شیرازه کار از دست فرماندهان عراقی به در آمده بود و درخواست‌های بمباران هوایی برای بمباران دشمن کاسته شد و تنها پدافند هوایی صحنه و ترابری هوایی بسیار نیاز بود.
در پگاهان و ظهر روزهای 21 تا 23 اردیبهشت، چند فروند دیگر از جنگنده‌های عراقی، هدف موشکهای «اف14» واقع و سرنگون شدند و یک فروند دیگر نیز در عصر توسط شلیک موشک اسپارو هواپیماهای «اف4» پایگاه ششم شکاری سرنگون شد. البته طی این روزها پنج بار تلاش برای عکسبرداری و شناسایی آخرین وضعیت دشمن بی نتیجه بود تا این که در روز 25 اردیبهشت، جنگنده‌های «اف4» با مشغول ساختن شکاری‌های عراقی، فرصت مناسبی برای «آر.اف4» ایجاد کردند تا از منطقه جنوبغربی خوزستان عکسبرداری کرد. در عکس‌های گرفته‌شده، وجود یک پل تدارکاتی شناور موسوم به «بووارین» بین ساحل خرمشهر و خاک عراق، مورد شناسایی قرار گرفت. این پل به منظور پشتیبانی قوای عراقی به‌صورت ماهرانه‌ای نصب‌شده بود، به‌طوری‌که در روز در آب فرو برده می‌شد تا در معرض دید هواپیماهای ایرانی نباشد و در شب بالا آورده می‌شد[3]. پس از شناسایی موقعیت پل، دستور انهدام آن داده شد. پس از چند بار تلاش، درنهایت مأموریت به یکی از نامآورترین خلبانان فانتوم واگذار شد. محمود اسکندری که بدون شک یکی از قهرمانان جنگ ایران و عراق محسوب می‌شود، همراه با اکبر زمانی به‌عنوان خلبان کابین عقب در یک پرواز متهورانه موفق شدند این پل دست‌نیافتنی را برابر تصاویر زیر منهدم سازند[4].
تصویر شماره 9-3
عکس‌های گرفته شده قبل و بعد از انهدام پل شناور تدارکاتی «بوارین»
بر روی اروند در غرب خرمشهر
منبع: نبردهای هوایی ایران، سرتیپ2 خلبان حسین خلیلی، 1398، ایران سبز، تهران
[1]– همزمان با موفقیت‌های رزمندگان ایرانی، در ساعت17:20 سیزدهم اردیبهشت 61، هواپیمای غیرنظامی حامل وزیر امور خارجه فقید الجزایر با شلیک موشک جنگنده‌های نیروی هوایی عراق برفراز مرز ایران و ترکیه سرنگون گردید.
[2] – در این عملیات به ابتکار شهید اردستانی فرمانده پایگاه پنجم شکاری در امیدیه، برای نخستینبار یک گروه از هواپیماهای آماده «اف5ئی» همراه با خلبانان ورزیده آن از پایگاه چهارم در دزفول به پایگاه پنجم شکاری گسترش داده شدند تا به صورت آزمایشی در عملیات رزمی شرکت کنند.
[3]– دشمن تلاش داشت تا نیروهای خود را از آوردگاه به در برد و پلی بر رودخانه اروند بنا نهاده بود تا عقبنشینی نیروهای زرهی و مکانیزه خود را تا آنجا که بشود آسان سازد، این پل به درازای 500 متر و از چهار دهانه درست شده بود
[4]– بابامحمودی، مهدی «من بودم و محمود اسکندری، مصاحبه با امیر سرتیپ2 اکبر زمانی»، ماهنامه صنایع هوایی، ش 241، شهریور 1390، ص 34.
انتهای مطلب
