هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که طولانی ترین جنگ قرن بیستم از دیدگاه مورخان می باشد شامل فراز و فرودهای فراوانی از تقابل میدانی و حضور سنگری و ایستایی جنگ می باشد که برگ برگ صفحات این مقطع تاریخی مملو از خطرات میدانی و خاطرات رزم آورانی راستین از جنس ایمان ، شجاعت ، ایثار و دلدادگی در راه مبارزه ومقابله با متجاوز است، واما بر اثر پیچیدگی های میادین نبرد و الزامات تاکتیکی بخشی از نیروی انسانی دو طرف نبرد در کمند یکدیگرقرار گرفته که بایستی تا پایان نبرد تحت عنوان اسیر در اردوگاه ها نگهداری شوند. حضور اسرای ایرانی ، دورانی سخت ، طاقت فرسا و فرسایشی ولی ثمره شیرین آن اقتدار و محبوبیت در پیشگاه مردم ایران برای تمامی دورانها است که آزادگان با صبر و شکیبایی تمامی ناملایمات در غربت اسارت تحمل کردند ، بدون درگیر شدن در موج احساسات و دور شدن از قضاوت منصفانه در دو اردوگاه ایرانی و عراقی دو فرهنگ و مروت بر گرفته از اموزه های شایسته انسانی در برخورد با اسرا در تاریخ ثبت است : حافظ چه زیبا گفته اند ؛
* تیمارِ غریبان اثرِ ذکرِ جمیل است /* جانا مگر این قاعده در شهرِ شما نیست
به استناد آمار، در جنگ ۸ ساله ۱۱۴/۷۳۱ از دو کشور به اسارت یکدیگر درامدند ( ۷۲۱۱۳ نفر از ارتش عراق و ۴۲/۶۱۸ نفر از نیروهای مسلح ایران ) انبوهی از خاطرات و نوشتارهای آزادگان در دوران سخت در اردوگاهها نشان از صبر واستقامت آن سترگ مردان در برابر قهقرای شقاوت وبی رحمی بوده که بر انها سپری گردیده است ، گرامی باد یاد ونام همه آزادگانی که در راه اعتلا وصیانت از تمامیت ارضی کشور عاشقانه و عارفانه مرارت ودشواری های دوران اسارت را تحمل کردند .
اکبرابادی ، ۲۵ مرداد ۹۹
انتهای مطلب
