"عبور نیروهای عراقی از رودخانه کارون به‌منظور حصول به هدف‌های سیاسی و استراتژیک بوده و نیروهای ایرانی تلاش کردند نیروهای عراقی را از وصول به این هدف و نگهداری آن بازدارند، لذا نگهداری منطقه سرپل اشغالی شرق کارون برای نیروهای عراقی اهمیتی حیاتی پیدا کرد."
با توجه به مطالبی که ذکر شد مسئله محاصره آبادان برای نیروهای طرفین جنگ فراتر از جنبه نظامی و تاکتیکی دارای ارزش سیاسی و حیثیتی بود. ازلحاظ نظامی بعد ازاینکه نیروهای متجاوز عراقی باوجود اجرای حملات شدید تلاش‌های فراوان برای عبور از رودخانه بهمنشیر و اشغال و تصرف جزیره و شهر آبادان موفقیتی به دست نیاوردند و نتوانستند خط مقاومت رزمندگان خودی را در کرانه شمالی بهمنشیر در هم بشکنند و وارد جزیره آبادان شوند، اجباراً طرح ادامه تلاش برای اشغال جزیره آبادان را کنار گذاشتند و به تحکیم مواضع پدافندی منطقه سرپل و نگهداری همان بخش کوچک اشغالی شرق کارون که حداکثر حدود 15 کیلومتر عرض و 15 کیلومتر عمق داشت اکتفا نمودند.
به هر حال چه ازنظر تاکتیکی و چه از بعد استراتژیک پایدار ماندن سرپل دشمن در شرق کارون تهدید بالقوه خطرناکی برای جزیره آبادان بود، زیرا با اشغال جزیره آبادان تمام کرانه شمالی اروندرود در کنترل عراق قرار می‌گرفت و شبه‌جزیره فاو، تأسیسات اقتصادی و نظامی عراق در بند فاو و ام‌القصر کاملا تأمین می‌گردید و کنترل کامل اروندرود به دست عراق می‌افتاد.
منبع:تحلیلی بر وقایع صحنه عملیات خوزستان در سال اول جنگ، معین وزیری،نصرت الله، 1385، ساحادم، تهران( ص:209و210)
انتهای مطلب
