همچنین در این روز و در سخت ترین شرایط جنگی فرمانده جدید تیپ2 زرهی دزفول معرفی شد. (فرمانده قبلی تیپ سرهنگ دومی با رسته مخابرات بود.)
مدافعین معبر جنوبی توانستد تا پایان روز پیشروی لشکر1 مکانیزه عراق را مقابل تپه های بر غازه سد کنند. به دلیل ناتوانی لشکر1 مکانیزه در ادامه پیشروی، فرمانده سپاه سوم تیپ12 زرهی ابن الولید (احتیاط سپاه) را زیر امر لشکر1 مکانیزه قرار داد.
خبر انهدام آمبولانس در سه راهی قهوه خانه مدافعین معبر جنوبی را به شدت نگران کرد، زیرا این وضعیت نشانگر این بود که با بسته شدن راه اصلی در پل سرخه نادری (تنها پل ارتباطی در منطقه در آن زمان) امکان رساندن مهمات و غذای نیروها غیرممکن و خطر محاصره و نابودی یگان ها قطعی بود.
گرچه همه نیروها علاقه مند به حفظ مواضع و سد پیشروی دشمن بودند ولی به منظور اجتناب از انهدام کامل تصمیم گرفتند با استفاده از تاریکی شب یگان های خود را به شرق رودخانه کرخه برسانند؛ اما برای پوشش عقب نشینی، نیروهایی باید در منطقه می ماندند. ۳۰ نفر داوطلب شهادت با جنگ افزارهای ضد تانک سازماندهی شدند و در تپه های برغازه باقی ماندند.
گروه رزمی37 زرهی توانست از طریق جاده سایت ۵ و جاده خاکی حاشیه غربی رودخانه کرخه از پل سرخه نادری عبور کند و در شرق رودخانه مستقر شود.
فرمانده گروه رزمی138 پیاده که به دنبال گروه رزمی37 زرهی حرکت می کرد با مشاهده به آتش کشیده شدن سه دستگاه خودرو توسط دشمن در جاده خاکی حاشیه رودخانه از تعقیب یگان های گروه رزمی37 زرهی منصرف شد و مستقیم به سمت رودخانه کرخه در حوالی شوش حرکت کرد. و با استفاده از گدارهای موجود از رودخانه عبور کرد. گروه رزمی141 پیاده نیز به همین ترتیب در شرق رودخانه مستقر شدند.
منبع: فاتحان خرمشهر، ابوعلی، زهرا،1388، بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس، تهران
انتهای مطلب
