كشور و نهضت و اسلام به كوران بلا |
|
ايمن از يمن تو و ديدة بيناي تو بود |
هر كجا بُد گرة كور در اين طيّ طريق |
|
رهگشا پند تو و صحبت گيراي تو بود |
اي مسيحا نفس اي آنكه به ظلمتگه يأس |
|
ماية همّت و اميد تسلّاي تو بود |
اي نمازت ز سر عشق خدا قبله گهت |
|
وادي شوكت و اخلاص مصلّاي تو بود |
تو بُدي ملجاء هر بندة در بند ستم |
|
گوييا نالة هر غمزده در ناي تو بود |
تو بُدي پير مراد همه دردكشان |
|
هر كجا بود دل سوخته مأواي تو بود |
عالم كفر و ستم مات تو اي روح خدا |
|
قرن حاضر همه مهبوت معمّاي تو بود |
اي كه از بركت تو نهضت ما پاي گرفت |
|
انقلاب دگري ماتم غضماي تو بود |
عرشيان را نشناسيم كه مشغول خوديم |
|
فرشيانيم، ولي عرشِ برين جاي تو بود |
منبع: آتش دل، بیطرف(محزون)، فرزاد،1386، تهران ایران سبز
انتهای مطلب