در اهداف کلی که بیرون راندن دشمن از سرزمینهای اشغالشده و تحقق هدفهای جمهوری اسلامی بود، اصلاً اختلاف نظری وجود نداشت. اما در روشها و چگونه جنگیدن و نحوه وحدت فرماندهی اختلاف نظرهایی بود، ولی نه به صورت عمیق. چون هم شهید صیادشیرازی دارای ستاد بودند، هم آقای محسن رضایی و این ستادها ساعتها بر روی طرحها بحث و بررسی میکردند و نهایتاً به نتیجه میرسیدند و یک طرف قانع میشد. لذا اختلاف روش و سلیقه همیشه بوده و در آینده هم خواهد بود و این امر در تمام ارتشهای جهان هم بین فرماندهان وجود دارد؛ ولی در بررسیها و بحثهای ستادی دیدگاهها به هم نزدیک میشود و اختلاف نظرها به حداقل میرسد و درنهایت اگر اختلافات تخصصی باقی میماند با اخذ تصمیم توسط قرارگاه خاتمالانبیاء(ص) به شیوه و پیشنهاد مصوبه قرارگاه عمل میشد.
انتهای مطلب