ایشان در آن هوای گرم، لباس های کلفت مثل پالتو می پوشید و داخل بهداری های عراقی می شد تا دارو و لوازم پانسمان را داخل لباس هایش پنهان کند و به رزمندگان برساند. او خطر این کار را به جان می خرید.
ایشان حتی گاهی در اردوگاه های اسارت دست به اعمال جراحی بی سابقه ای می زد تا جان یک اسیر را نجات دهد. ابزار جراحی او وسایلی مانند انبردست، سوزن خیاطی با نخ های پتو بود.
شرح خدمات این پزشک یار که در عمل نقش پزشک را برای اسرای ما ایفا می کرد، بسیار جالب توجه است و از زبان جانباز آزاده «علی بخشی زاده» نیز در روزنامه ها چاپ شده که عیناً نقل می شود.
منبع : دکتر بدو، منتظر، رضا، 1393، عماد‌فردا، تهران
انتهای مطلب
