در هر جنگی هر دو طرف ضرر می کنند، ولی خسارات جنگ در بعد نیروی انسانی و مسائل اقتصادی، نظامی، تأسیساتی و… برای طرفی که حمله کرده است، اگر نتواند به اهدافش برسد طبعاً بیشتر خواهد بود.
عراق در حمله به ایران به خودش وعده داده بود که حداقل خوزستان را ضمیمه خاک خود خواهد کرد. لیکن بیش از 200هزار نفر تلفات و بالغ بر 70هزار اسیر داد. ولی نتوانست به اهدافش برسد، به عقب رانده شد، یا ناچار شد به پشت مرزهایش برگردد و قرارداد1975 مرزی دو کشور را ـ که با آغاز جنگ پاره کرده بود ـ دوباره به رسمیت بشناسد، لذا طبیعی است که بیشتر ضرر کرده است. اما طرفی که دفاع کرده اگر بتواند به اهدافش برسد و اهداف دشمن را درتجاوزی که کرده خنثی کند درست است که هزینه داده، ولی پیروز شده و ضرری به مراتب کمتر از طرف اول داده است و به تعبیری دشمن نتیجه ای از کار خود نگرفت. ولی ما می توانیم بگوییم در دفاع خود سربلند بودیم و در مقابل تاریخ و نسل های حال و آینده شرمنده نشدیم.
منبع:سایه های نور، عباس تقیان پور، هیئت معارف جنگ شهیت صیاد شیرازی، 1393، صفحه 45 و46
انتهای مطلب
