شهیدان
افسوس می خورم که شهیدان کجا و ما!
نام آوران عرصۀ ایمان کجا و ما!
آیینه دار پرتو مهر خدایی اند
دلدادگان جلوۀ جانان کجا و ما!
مستند از شراب محبت ز جام دوست
دُردی کشان میکدۀ جان کجا و ما!
آزادگان عرصه عشق و شهادت اند
فرزانگان محفل عرفان کجا و ما!
رفتند عاشقان همه با قامتی بلند
آن نخل های سر به گریبان کجا و ما!
همچون کویر، حسرت یک قطره می بریم
مستان از ترنّم باران کجا و ما!
بستند بار خویش و به مقصد رسیده اند
یاران خوش رسیده به سامان کجا و ما!
معجونی از کدورت و عصیان و غفلتیم
مفهوم ناب واژۀ انسان کجا و ما!
پیوسته در حضیض هوس غوطه می خوریم
روح بلند پیر جماران کجا و ما!
بیهوده سنگ دین همه بر سینه می زنیم
اسلام ناب و دولت قرآن کجا و ما!
پایان گرفت حرفِ دل خسته ام ولی
افسوس می خورم که شهیدان کجا و ما!
10/10/1370
منبع: سروده های دفاع مقدس، براتی پور، عباس،1389، سوره مهر، تهران
انتهای مطلب
