با توجه به این که گروه دزفول در منطقه خوزستان قرارداشت از سال 1362 ،یک سایت هاوک تاکتیکی در منطقه عملیاتی جنوب مستقر و بنا به نیاز جابجا می‌گردید. من هم که در سال 1363، با درجه ستوانیکمی و با تخصص افسر عملیات موشک هاوک از گروه پدافند هوایی تهران به دزفول منتقل شده بودم ،در سایتهای موشکی هاوک در عملیات بدر- والفجر 8 و کربلای 4 و5 و… حضور داشتم.
جابه‌جایی‌های موثر[1]
سرهنگ بازنشسته فرامرز روح افزا[2]
در خصوص عملیات والفجر 8 از دو ماه قبل از عملیات دستور استقرار سایت در نزدیکی آبادان (منطقه دارخوین) ابلاغ و چنین عنوان شد که این مأموریت در رابطه با انجام عملیاتی در شلمچه می‌باشد و به همین خاطر سایت باید در منطقه تعیین شده مستقر گردد. چون در آن منطقه سایت هاوک (ایمان) از قبل ایجاد شده بود، لذا در همان سایت گسترش انجام یافت و کارکنان به صورت مأمور از دزفول به آنجا اعزام شدند و همه در انتظار انجام عملیات در منطقه شلمچه بودند ولی عملیات در منطقه فاو طراحی گردیده بود. در واقع استقرار سایت هاوک در دارخوین در برای فریب دشمن انجام شد. فرماندهی این سایت به عهده سروان جعفرمنصوری بود و من هم به عنوان افسر عملیات در سایت حضور داشتم.
در شب شروع عملیات والفجر 8، یک سایت هاوک دیگر از دزفول به فرماندهی سروان تهرانچی و با نظارت سرگرد ابراهیم مرآتی از قرارگاه رعد به منطقه عملیاتی والفجر8 در نزدیکی اروندکنار اعزام گردید که در بدو ورود به محل با حملات هواپیماهای دشمن مواجه شدند و آسیب‌هایی به تجهیزات سایت وارد شده بود و شب روز اول حمله، سرگرد مرآتی به سایت ما که در دارخوین مستقر بودیم آمد و گفت که یک قسمت آتش سایت( section) جمع آوری و جهت ارسال به سایت اعزامی به منطقه که کوثر 1 نام گرفت، آماده گردد که سریعاً یک قسمت آتش جمع آوری و آماده شد و تعدادی از نفرات عملیاتی هم جهت کمک به روحیه کارکنان سایت کوثر 1 به همراه سرهنگ سید محمود یمینی که فرمانده وقت پدافند هوایی بود ،توسط یک دستگاه خودرو لندرور به منطقه عملیاتی اعزام گردیدند. هنوز ساعتی از اعزام دستگاه نگذشته بود که دستور رسید که سایت ما(سایت هاوک ایمان مستقر در دارخوین) هم جمع آوری و به منطقه اعزام گردد که بلافاصله کلیه کارکنان اعم از عملیاتی و فنی و افسر و درجه دار مشغول به کار شدند و در کم‌ترین زمان ممکن سایت جمع آوری و در قالب یک ستون از دارخوین به طرف منطقه عملیاتی حرکت کردیم در راه بر اثر ازدحام خودروهای حامل جنگ افزارها ومهمات و … که عازم منطقه بودند ترافیک عظیمی ایجاد شده بود به گونه‌ای که حداکثر سرعت خودروها در حرکت به سمت منطقه عملیاتی20 الی 30 کیلومتر بود. همه سعی داشتند سریعاً خود را به منطقه برساند به همین علت در حوالی صبح ما به محل استقرار سایت که کوثر 2، نام گرفت رسیدیم و در حالی که هواپیماهای دشمن در بالا سر ما بودند شروع به گسترش و عملیاتی نمودن سایت کردیم. با عملیاتی شدن سایت کوثر2 و با تعامل با سایت کوثر1 و پشتیبانی آتش سامانه‌های اسکایگارد گسترش یافته در منطقه، فضایی منطقه عملیاتی والفجر8 به شدت برای هواپیماهای بمب افکن عراقی ناامن شده بود و در هر حمله هوایی با دادن تلفات سنگین قادر به انجام مأموریت نبودند. در نتیجه دشمن بعثی مجبور به کاهش حملات هوایی خود شد و این امر فرصتی را به رزمندگان داد تا با فراغ بال و روحیه مضاعف به حملات خود در زمین علیه نیروهای بعثی شدت دهند و مقاومت آن‌ها را از بین ببرند.
در ضمن عملیات سایت کوثر1 به کوثر3 و کوثر 6 وهمچنین سایت کوثر2 به سایتهای کوثر4 و کوثر5 جابهجا گردیدند. این جابهجاییها در راستای طرح کلی عملیات پدافند هوایی انجام می‌یافت که توسط شهید بزرگوار ستاری برای عملیات والفجر8 طرح ریزی شده بود. در این طرح با محوریت قراردادن تحرک پذیری بیشتر سامانه‌های زمین پایه پدافند هوایی، بیشترین بهره برداری از تجهیزات موجود در اجرای عملیات به عمل می‌آمد. با این جابهجاییها این طور وانمود شده بود که تعداد زیادی سایت موشکی در منطقه مستقر شده است. (در واقع دو سایت فوق با جابه‌جایی‌های مؤثرخود توان بیشتر و درحدود 10 سایت هاوک را کسب کردند.)
نکته مهم دیگر اینکه بسیاری از هواپیماهای دشمن بر فراز منطقه بدون دست‌یابی به اهداف تعیین شده به پایگاه‌های خود برگشتند. جابهجایی سایت تا تثبیت عملیات و فروکش کردن حملات هوایی دشمن به منطقه عملیاتی ادامه داشت بعد از تثبیت عملیات و تسلط رزمندگان بر شهر فاو و تا دو ماه بعد هم سایتهای موشکی هاوک به همراه سامانه‌های توپخانه‌ای پدافند هوایی در منطقه حضور داشتند ولی به تدریج یکی از سایت‌ها و تعدادی از سامانه‌های توپخانه‌ای از منطقه جمع آوری و خارج گردیدند تا جهت عملیات بعدی آماده گردند.
مصاحبه و تدوین: فهیمه کرمی
انتهای مطلب
