ولی متأسفانه برخی از مسئولین باور نداشتند که صدام بتواند به ما حمله کند و جنگی با این وسعت راه بیندازد و ذهنیت مسئولین چنین بود که ملت عراق از صدام حمایت نخواهد کرد. مردم عراق با ما هستند و این درگیری ها در حد برخوردهای مرزی پایان خواهد یافت؛ درحقیقت باور ملی به تهدید وجود نداشت.
اما در مورد چگونگی حضور نیروهای ارتش در مرزها باتوجه به این که لشکرهای64 ارومیه و 28 سنندج در مناطق سرزمینی خود درگیر عملیات با ضدانقلاب داخلی بودند، لذا قبل از شروع جنگ تحمیلی یگان هایی از لشکر81 کرمانشاه، لشکر21، گروه رزمی37 شیراز، تیپ84 خرم آباد و چند گردان توپخانه از گروه های اصفهان و تهران و همچنین لشکر92 زرهی اهواز در مرزهای غربی و جنوب غرب مستقر شدند و با حمله گسترده و سراسری عراق که از این مناطق آغاز شده بود با عملیات نظامی پرده پوشش و عملیات تأخیری با کمک و پوشش آتش مؤثر جنگنده های نیروی هوایی و هوانیروز که روزانه چندین سورتی پرواز روی ستون های زرهی، موتوری، پیاده و مناطق تجمع دشمن انجام می دادند، توانستند حرکات دشمن را در بیشتر محورها متوقف نمایند تا سایر نیروها ازجمله لشکر21 حمزه، لشکر77 خراسان، لشکر16 قزوین و گروه های توپخانه از سراسر کشور به منطقه اعزام شده و به کمک نیروهای در خط بپردازند.
نهایتاً این که مقاومت ها و حرکات نظامی انجام شده اولیه، بهترین شرایط را به وجود آورد تا با سد شدن پیشروی دشمن حالت آفندی او به حالت پدافندی تغییر وضعیت پیدا کند.
انتهای مطلب
