در غروب رقص مرگ، یک نفر طلوع کرد
آن که تا همیشه هست، او که ادعا نداشت
قامتش خمیده بود، از تهاجم غروب
زخمهای کهنهاش، هیچ یک دوا نداشت
او، ز جادهای گذشت، تا به اوج خود رسید
جادهای که پیش از این، هیچ رد پا نداشت
تا همیشه میتپند، قلبهای بیقرار
او که تا همیشه هست، او که ادعا نداشت
منبع: هفتمین فصل غزل ، مجموعه شعر دفاع مقدس ، 1376، بنیاد حفظ آثار و ارزش‌های دفاع مقدس
انتهای مطلب
