فرماندهی روزهای نخست این گردان را سروان پرویز طهماسبی به عهده داشت که چند سالی را از کیان ایران اسلامی مقابل گروه‌های معاند کومله و دمکرات به صورت پایگاهی مشغول انجام وظیفه بود و در سال 1365، به نام گردان763 پیاده تغییر نام داد و به جمع یگان‌های لشکر مستقر در منطقه سومار و نفت‌شهر پیوست و جزء سازمان اصلی تیپ1 زرهی زاهدان مشغول دفاع و نبرد با ارتشیان صدام گردید.
طی چهار سال خدمت در این منطقه، در چندین عملیات تک محدود، دفع تک‌های عراق، عملیات کربلا6، عملیات سراسری 31 تیر 1367، عملیات مرصاد و خطوط پدافندی کارنامه درخشانی از خود بر جای گذاشت. گردان تازه‌تأسیس پیاده763 گرچه از جهت نیروی سازمانی و تجهیزاتی دارای نواقص بسیار زیاد و مشکلات فراوانی بود، اما روحیه دفاعی بسیار بالایی داشت. اوایل فروردین سال 1369 از سومار به جنوب (موسیان و شوش) جابه‌جا شد و مدتی را به عنوان حراست از خطوط مرزی مشغول انجام وظیفه بود، تا سرانجام در آبان 1372 به منطقه سرزمینی زاهدان رجعت نمود.
صورت اسامی فرماندهان گردان763 پیاده از بدو تشکیل تا سال 1390
|
R |
درجه |
نام و نشان |
تاریخ انتصاب |
مدت انتصاب |
سِمت |
یگان |
|
1 |
سروان |
پرویز طهماسبی |
62 |
1 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
2 |
سرگرد |
سیاح‌نژاد |
63 |
1 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
3 |
سروان |
مرادعلی خردمند |
64 |
5 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
4 |
سرگرد |
مسعود لیاقت‌پناه |
69 |
1 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
5 |
سرگرد |
سید محمد حسینی |
70 |
2 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
6 |
سرهنگ2 |
غلامعلی شهرکی |
72 |
3 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
7 |
سرگرد |
امرالله مهدی‌فر |
75 |
2 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
8 |
سروان |
علی رضازاده |
77 |
2 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
9 |
سرگرد |
محمدعلی قنبرزهی |
79 |
1 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
10 |
سرهنگ2 |
علی برخورداری |
80 |
1 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
11 |
سرهنگ2 |
عباسعلی عبدالله‌زاده |
81 |
1 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
12 |
سرگرد |
غلامرضا موسوی‌فر |
82 |
2 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
13 |
سرهنگ2 |
حسین زنگی‌آبادی |
84 |
1 سال |
فرمانده |
گردان763 |
|
14 |
سرهنگ2 |
محمودرضا شهرکی |
85 |
5 سال |
فرمانده |
گردان763 |
تاریخچه و نقش گردان300 توپخانه155مم در دوران دفاع مقدس
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، بنا به دستور نیروی زمینی، از تاریخ 1 تیر 1358 الی 5 مرداد 1358، در گروه11 مراغه گردانی به نام 381 توپخانه از عناصر گروه تشکیل گردید و پرسنل داوطلب آن به استعداد دو آتشبار به منطقه سیستان و بلوچستان منتقل شده و عملاً ستاد گردان و عناصر ارکان از هم پاشید، که بعداً از پرسنل رسته توپخانه موجود در یگان‌های نیروی زمینی تشکیل شده و گردان به وضعیت شناخته‌شده محل استقرار اصلی (زاهدان) در اوایل سال 1359 تکمیل گردید. برابر دستورالعمل نیروی زمینی ارتش، چون گردان381 مراغه تشکیل شده بود، این گردان به نام گردان300 توپخانه صحرایی نامگذاری گردید. به مرور، نسبت به کسورات پرسنلی و کمبود تجهیزات اقدام و آموزش‌های مصوبه برابر دستورالعمل‌های صادره از نیروی زمینی آغاز شد. با آغاز جنگ تحمیلی، تعدادی از کارکنان آن به صورت داوطلبانه خود را به مناطق عملیاتی معرفی نموده و برابر امریه کتبی نیروی زمینی در اواخر سال 1360، یک آتشبار از گردان به منظور شرکت در عملیات فتح‌المبین در قالب گروه رزمی سلمان1 به منطقه جنوب (رقابیه و تنگ چزابه) اعزام گردید و به فاصله هر چهار ماه آتشبار در منطقه تعویض می‌شد. در 15 مهر 1361، همزمان با اعزام گروه رزمی سلمان2 به منطقه میمک در غرب کشور، عناصر این گردان نیز به منطقه تغییر مکان داده و جابه‌جا شدند. در 27 مهر 1362، کلیه عناصر گردان از زاهدان جهت شرکت در عملیات والفجر4 عازم منطقه شمالغرب مریوان و در پشتیبانی عمومی تیپ30 گرگان قرار گرفت و پشتیبانی آتش از یگان‌های در خط را در اولویت قرار داد. اواخر سال 1364، گردان از مریوان عازم منطقه نفت‌شهر و سومار شد و پشتیبانی از تیپ40 سراب و تیپ3 لشکر و گمجن[1] عشایری را بر عهده گرفت. با ورود لشکر به منطقه سومار در سال 1365، گردان مأموریت کمک مستقیم تیپ1 زرهی زاهدان را عهده‌دار شد و در کلیه عملیات‌های انجام‌شده در منطقه سومار حضور و شرکت فعال داشته است. در فروردین 1369، به همراه لشکر عازم منطقه جنوب گردید. در اجرای امریه نیروی زمینی، طرح رجعت، در 25 خرداد 1372، به منطقه سرزمینی زاهدان رجعت نمود و مستقر گردید.
گردان300 توپخانه در عملیات فتح‌المبین، بیت‌المقدس، رمضان، والفجر4، کربلا6 و مرصاد شرکت فعال داشته است و شهدای زیادی نیز تقدیم اسلام و انقلاب نموده است.
منبع: دفاع مقدس و ارتش در استان سیستان و بلوچستان ، سرهنگ غلامحسین زرگر ، 1398، ایران سبز، تهران
[1]. گروه مردمی جنگ‌های نامنظم عشایر در منطقه
انتهای مطلب
