ارتش هیچ‌وقت در حال سکون نبوده است. هوشیاری و حفظ و اعتلای آمادگی رزمی یکی از مهم‌ترین وظایف ارتش در زمان صلح می‌باشد که مبتنی بر آن تمام یگان‌های ارتش در هر لحظه با اجرای آموزش‌های مصوب و تمرینات صحرایی و مانورها نسبت به افزایش توان رزمی خود تلاش می‌کنند. البته تا حدی که به آمادگی رزمی یگان‌ها لطمه وارد نشود هم در امر سازندگی شرکت دارند. ولی اگر منظورتان از این سوال انجام یک‌سری فعالیت‌های غیرسازمانی و غیرمرتبط می‌باشد، باید گفت در اوایل انقلاب این صحبت و پیشنهاد شما یک بار تجربه شد. می‌گفتند هلی‌کوپترها و هواپیماها به چه کار می‌آید؟ پس بدهیم. ناوچه‌ها به جای آموزش و انجام مأموریت در حمل کالا به کشورهای جنوب خلیج فارس همکاری کنند. سربازان یک سال بیشتر خدمت نکنند و بقیه هم که در پادگان‌ها هستند روزهای پنج‌شنبه و جمعه به مزارع بروند و در کشت و کار و شخم زدن به کشاورزان کمک کنند.
این کارها در آن زمان انجام شد و عراق از ضعف ما سوءاستفاده کرد و به ما حمله‌ور شد. لذا دقت بفرمایید ارتش‌ها اصولاً برای حفظ امنیت کشور شکل می‌گیرند. اگر امنیت نباشد توسعه نخواهد بود. توسعه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در گرو امنیت پایدار است و نیروی نظامی مؤلفه محوری حفظ این امنیت پایدار است.
ارتش‌ها ده‌ها سال آموزش می‌بینند که یک روز بجنگند. تمام دنیا دارای ارتش هستند. لذا اینکه ارتش کار و برنامه‌های خودش را رها کند و به دنبال کشت و زرع و کارهای تجاری و اقتصادی برود، یک‌بار امتحان شد و جواب خوبی نداد و بهتر است دوباره آزمایش نشود.
انتهای مطلب
