تیپ هوابرد شیراز/ انهدام قرارگاه عراق در فتح المبین
فرهاد بهروزی سرتیپ دو هوابرد دیگر فرمانده ای بود که از آنچه در آغاز جنگ مشاهده کرده بود در این مجموعه نوشته است.
او درباره درجه خود پس از انقلاب در تیپ هوابرد شیراز توضیح داد: “وقتی انقلاب به ثمر نشست من سمت فرمانده گروهان ارکان را در تیپ ۵۵ هوابرد شیراز داشتم. سال ۵۸ بود که ماموریت آرام سازی منطقه کردستان به گردان ما داده شد و من همراه با گردان ۱۳۵ برای آزادسازی محور کرمانشاه، سنندج اعزام شدم. پس از آن عملیات به عنوان افسر در شیراز حاضر بودم و زمانیکه عراق حمله کرد در واحد واریز هوایی بودم”.
او درباره ویژگیهای واحد هوابرد توضیح داد: “هوابرد یک واحد راهبردی است که وقتی پرش میکند نیاز به تدارک از راه هوا دارد و باید محموله و مهمات به او از هوا برسد و واحد واریز هوایی با هواپیما سی-۱۳۰ این وظیفه را انجام میدهد”.
بهروزی سپس با اشاره به جلسه ستاد مشترک ارتش برای مقابله با عراق و چگونگی شکل گیری طرح ابوذر توضیح داد: “در آبان سال ۵۸ جلسهای توسط ستاد مشترک ارتش برای پیشگیری و تهیه طرحهایی برای جلوگیری از حمله عراق تشکیل شد که در این جلسه از نیروی زمینی، دریایی و هوایی ارتش درخواست شد تا طرحهای خود را برای مقابله با عراق آماده کنند”.
او ادامه داد: “در اول آذر ۵۸ در ستاد نیروی زمینی جلسهای تشکیل میشود و فرمانده نیروی زمینی تدبیر خود را برای همه ابلاغ میکند و یک سال قبل از آغاز جنگ نیروی زمینی طرح خود را با عنوان ابوذر ارائه میکند”.
این فرمانده با اشاره به اهمیت طرح ریزی در عملیات های نظامی بیان کرد: “این نکته را باید بیان کنم، طرحریزی یک علم و هنر است که در طول آموزش باید آموخته شود. وقتی طرحی را در نظر داریم باید رکن یک (از نظر پرسنلی بررسی می کند که آیا این طرح قابل پشتیبانی است یا نه؟)، دو (زمینی که میخواهیم به آن حمله کنیم یا از آن عبور کنیم چه وضعیتی دارد)، سه (مجموع این نظرات در این رکن جمع می شود و در نهایت تصمیم پایانی گرفته می شود) و چهار (می توانند همه مصوبات را وتو کند و اجازه اجرای عملیات را ندهد.) تمام جوانب این مسئله را بررسی کنند”.
بهروزی با اشاره به طرح ابوذر ادامه داد: “این طرح با توجه به این چهار رکن طراحی میشود و برای احتیاط نیروی زمینی هوابرد هم در طرح ابوذر در نظر گرفته میشود و ما در هوابرد شیراز داخل پادگان آمادهباش بودیم. به محض ابلاغ طرح یک گردان از ما به مورموری رفت، تقریبا وقتی که واحد خرم آباد بر اثر فشار نیروهای عراقی به منطقه مورموری عقب نشینی کرده بود ما برای حفظ خط و جلوگیری از پیشروی عراق در ارتفاعات آن منطقه مستقر شدیم”.
او در توضیح سخنان خود گفت: “این مطالب را به این جهت عرض کردم که گاهی اوقات شائبههایی که در موارد مختلف بازگو میشود که صحیح نیست، یکی از افراد درجهدار یک بار گفته بود که ما خاکریز زدن را از عراق یاد گرفتهایم یعنی چه؟ وقتی یک نفر بیان میکند ما طرح یک عملیات را ریختهایم باید ببینیم که آن فرد اطلاعات کافی و تخصص لازم را برای این کار دارد یا نه؟”
منبع:
امیر نبی کریمی، سعید پورداراب، فرهاد بهروزی، تقویم دفاع مقدس به قلم رزمندگان ایران در این هشت سال، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
انتهای مطلب